Zakładam, że ich głośność w tej sprawie wynika z poglądów na rolę państwa, a nie dlatego że nie daliby rady.
Ciężko powiedzieć. Obecnie mamy wyszczepialność na poziomie 98% więc system obowiązkowych szczepień (obowiązkowych za sprawą grzywn przymuszających do szczepień) jakoś działa. Natomiast jak dziecko jest chore to wiem z własnego doświadczenia, że wystarczy lekarzowi powiedzieć i przesuwa termin.
Miałem na myśli agresję na cudze ciało (wymuszenie szczepienia), tak jak to robią aborcjoniści (rożnicy w skali wydawało mi się, że nie trzeba tłumaczyć). Oczywiscie - co zaznaczyłem - "jeśli uważa się dziecko w brzuchu za człowieka". To było dla mnie tak oczywiste, że nie przyszła mi do głowy inna interpretacja - w końcu posługujemy się przykładami abstrakcyjnymi, działającymi poprzez analogię, a nie 1:1. W takim ujęciu aborcjoniści i szczepionkowcy walczą o to samo, a nie jak zasugerowałeś.
Jak dobrze rozumiem, to Twój punkt widzenia wygląda tak:
1. Interwencja w ciało człowieka bez jego zgody jest zła
2. Aborcjoniści chcą interweniować w ciało abortowanego dziecka bez jego zgody
3. Szczepionkowcy chcą interweniować w ciało szczepionego bez jego zgody (obowiązkowe szczepienia)
Wniosek - zarówno szczepionkowcy jak i aborcjoniści postępują źle, co wynika z punktu numer 1.
Mój tok myślenia:
1. Aborcjoniści mówią, że aborcja do ostatniego miesiąca jest dobra, bo MOJE CIAŁO MOJA SPRAWA
2. Antyszczepionkowcy mówią, że obowiązkowe szczepienia są złe, bo MOJE CIAŁO MOJA SPRAWA
Moj wniosek: Jedni i drudzy nie mają racji, ponieważ jeśli wchodzi w grę życie i zdrowie drugiego człowieka, to prawo do dobrowolnego dysponowania swoim ciałem może zostać ograniczone by ratować dobro o wyższej wartości (zdrowie/życie).
Oczywiście możemy dyskutować do jakiego etapu ratujemy zdrowie, gdzie postawić granicę. Czy matka powinna mieć prawo spożywać alkohol w trakcie ciąży, wiedząc że to może spowodować FAS? Czy matka musi być zmuszona do super zdrowej diety z wytycznymi WHO? Myślę, że na pierwsze pytanie należy odpowiedzieć - tak, na drugie - nie.
Wracając do Twojego toku myślenia (jeśli poprawnie przezemnie odzworowany) - dlaczego się z nim nie zgadzam. Nie zgadzam się z pierwszą przesłanką - że interwencja w ciało człowieka bez jego zgody zawsze jest zła - na przykład nie jest złem pierwsza pomoc udzielona nieprzytomnej osobie.
Zresztą mój kolejny przykład też został wzięty dosłownie, a myśl w nim zawarta - pominięta. Jeśli z kolei ja potraktowałbym twój argument dosłownie to zapytałbym: czy dopuszczasz, żeby osoby chore (na cokolwiek) pozywały do sądów osoby od których się zaraziły - w końcu zrobiono to wbrew ich życzeniu pozostania zdrowym. Czyli dziecko z anginą przychodzi do klasy, 10 osób choruje, i rodzice każdgo dziecka wytaczają proces rodzicom "siewcy". Doznali w końcu uszczerbku.
To jest bardzo dobre pytanie. Jeśli ktoś umyślnie / z premedytacją zaraża to tak np. nosiciele wirusa HIV za świadome zarażanie idą do więzienia. Także zależy od tego jak bardzo szkodliwy jest wirus, jak bardzo umyślnie się kogoś zaraża. Jak chcieli mnie odwiedzić znajomi z dzieckiem, a mój synek był przeziębiony to ich ostrzegłem, że młody ma katar, trochę kaszle i jak chcą przyjść z małymi dziećmi, to wiedzą jaka jest sytuacja - żeby później nie było pretensji.
Coraz lepsze te pomysły. Najlepsze jest to, że produkty marek marketowych pochodzą najczęściej od polskich producentów.
