Kończąc poprzednią myśl, państwo powinno w swoich przepisach gwarantować zupełnie podstawowe sprawy jak zakaz zabijania, kradzieży, ryzykowania życia innych, resztę powinni ludzie sami sobie regulować, o ile te kwestie nie wpływają na podstawowe prawa innych (do życia, zdrowia itd). Ok, nie znajduję póki co odmienności od katolickich zasad i to moim zdaniem jest sedno tego sporu. Często wojuje się o oderwanie prawa państwowego od kościelnego, podczas gdy różnią się one w takim stopniu, że ciężko tę różnicę dostrzec, jednak ku chwale (nie wiem czego) należy oderwać państwo od kościoła.
Pytam jak? Który punkt jest wątpliwy? (Aborcja, eutanazja to sprawy kompletnie marginalne, chociaż uderzają w zakaz zabijania)
państwo miałoby w jakikolwiek sposób dotować aborcję czy inne pierdoły jak in vitro.
Tutaj widzę niekonsekwencję tych wszystkich buntowników o funta kłaków. Z jednej strony chcą wprowadzić aborcję, ale ma być ona dotowana. Powiem tak, przez całe czasy PRL aborcja była legalna i nie było więcej przypadków niż dzisiaj. Sądzę, że państwowe prawo powinno dopuszczać jej stosowania, nie sądzę aby w jakikolwiek sposób to realnie wpłynęło na wzrost liczby przypadków.
Jednak stanowczo się sprzeciwiam, żeby z moich (przyszłych) podatków państwo dotowało zabieg, któremu jestem przeciwny. Tak samo państwo nie powinno dotować innych wątpliwie koniecznych/kontrowersyjnych zabiegów. W ogóle państwowa rola powinna kończyć się na zapewnieniu minimum usług medycznych ratujących życie, jednak na resztę usług medycznych obywatela powinno być stać. Jeśli dzisiaj zakup samojeżdżącego samochodu (nie liczę jazdy na lawecie, czy popychania) jest dla większości młodych osób nieosiągalne, to jest to wina państwa i restrykcji jakie są nakładane na obywatela.
Podstawową rolą państwa powinno być zapewnienie swoim obywatelom osiągnięcia wystarczającego poziomu majętności do godziwego życia, wszystkim obywatelom, jeśli tylko Ci zechcą skorzystać.
Podstawową rolą religii powinno być zapewnienie swoim wyznawcom zbioru zasad, które mają życie danego wyznawcy uczynić bardziej (pełnym, szczęśliwym, spełnionym, sensownym itd.). W myśl tego np. ateizm to też forma religii.
Sądzę, że o ile państwo polskie nie spełnia swojej roli, o tyle religia przynajmniej w zakresie tych bardziej popularnych (chrześcijaństwo, islam) jak najbardziej tak. W kwestii ateizmu mam mieszane uczucia, wydaje mi się, że w pewnym stopniu jest on uzależniony politycznie i jedyną jego zasadą jest walka przeciwko innym religiom, a nie promowanie swojej i wykształcanie własnych, charakterystycznych reguł. Przepraszam, że teraz pomieszam religię z polityką, ale tak samo uważam z wszelkimi partiami dbającymi o czystość środowiska, okręgami zgromadzonymi wokół innych orientacjach niż heteroseksualizm, czy też środowisk skrajnie feministycznych, ich celem nie jest wypracowywanie własnych zasad i zbioru zachowań, tylko właśnie tworzenie sprzeczności z utartymi schematami wbrew jakiemukolwiek rozsądkowi.
Ale, w sumie, każdy znajdzie kogoś takiego wśród kandydatów. 
