Naukowcy mają moralny obowiązek wyraźnie ostrzec ludzkość przed jakimkolwiek katastrofalnym zagrożeniem i „powiedzieć, jak jest”. Na podstawie tego obowiązku i przedstawionych poniżej wskaźników graficznych, wraz z ponad 11 000 sygnatariuszami naukowców z całego świata, jasno i jednoznacznie oświadczamy, że planeta Ziemia stoi w obliczu zagrożenia klimatycznego. Dokładnie 40 lat temu naukowcy z 50 krajów spotkali się na Pierwszej Światowej Konferencji Klimatycznej (w Genewie 1979) i zgodzili się, że alarmujące trendy dotyczące zmian klimatycznych powodują pilną konieczność podjęcia działań. Od tego czasu podobne alarmy pojawiły się podczas szczytu w Rio w 1992 r., protokołu z Kioto z 1997 r. i porozumienia paryskiego z 2015 r., a także wielu innych światowych zgromadzeń i wyraźnych ostrzeżeń naukowców o niewystarczającym postępie (Ripple i in. 2017). Jednak emisje gazów cieplarnianych (GHG) wciąż gwałtownie rosną, co ma coraz bardziej szkodliwy wpływ na klimat Ziemi. Potrzebny jest ogromny wzrost skali wysiłków na rzecz ochrony naszej biosfery, aby uniknąć niewypowiedzianych cierpień spowodowanych kryzysem klimatycznym (IPCC 2018).
Większość publicznych dyskusji na temat zmian klimatu opiera się wyłącznie na globalnej temperaturze powierzchni, co jest nieodpowiednim miernikiem, aby uchwycić zakres działalności człowieka i rzeczywiste zagrożenia wynikające z ocieplania się planety (Briggs i in. 2015). Decydenci i opinia publiczna pilnie potrzebują teraz dostępu do zestawu wskaźników, które przekazują wpływ działalności człowieka na emisje gazów cieplarnianych i wynikający z tego wpływ na klimat, nasze środowisko i społeczeństwo. Opierając się na wcześniejszych pracach (patrz plik uzupełniający S2), przedstawiamy zestaw graficznych istotnych oznak zmian klimatu w ciągu ostatnich 40 lat dotyczących działalności człowieka, która może wpływać na emisje gazów cieplarnianych i zmieniać klimat (rysunek 1), a także rzeczywisty wpływ na klimat (Rysunek 2). Korzystamy wyłącznie z odpowiednich zbiorów danych, które są jasne, zrozumiałe, systematycznie gromadzone przez co najmniej ostatnie 5 lat i aktualizowane co najmniej raz w roku.
Zmiana w globalnej działalności człowieka od 1979 roku do chwili obecnej. Wskaźniki te są przynajmniej częściowo powiązane ze zmianami klimatycznymi. W panelu (f) roczna utrata pokrywy drzewnej może mieć miejsce z dowolnego powodu (np. pożar lasu, zbiory w obrębie plantacji drzew lub przekształcenie lasów w grunty rolne). Zysk lasu nie jest brany pod uwagę przy obliczaniu utraty pokrywy drzewnej. W panelu (h), hydroelektryczność i energia jądrowa są pokazane na rysunku S2. Wskaźniki pokazane na panelach to procentowe zmiany na dekadę w całym zakresie szeregu czasowego. Dane roczne są pokazane za pomocą szarych punktów. Czarne linie to gładkie linie trendu lokalnej regresji. Skrót: Gt oe rocznie, gigaton ekwiwalentu ropy naftowej rocznie. Źródła i dodatkowe szczegóły dotyczące każdej zmiennej znajdują się w pliku uzupełniającym S2, w tym w tabeli S2.
Szeregi czasowe reakcji na warunki klimatyczne od 1979 do chwili obecnej. Wskaźniki pokazane na panelach to dziesięcioletnie wskaźniki zmian dla całych zakresów szeregu czasowego. Wskaźniki te są wyrażone w procentach, z wyjątkiem zmiennych przedziałowych (d, f, g, h, i, k), gdzie zamiast tego zgłaszane są addytywne zmiany. W przypadku kwasowości oceanu (pH) wartość procentowa opiera się na zmianie aktywności jonów wodorowych, aH+ (gdzie niższe wartości pH oznaczają większą kwasowość). Dane roczne są pokazane za pomocą szarych punktów. Czarne linie to gładkie linie trendu lokalnej regresji. Źródła i dodatkowe szczegóły dotyczące każdej zmiennej znajdują się w pliku uzupełniającym S2, w tym w tabeli S3. Szeregi czasowe reakcji na warunki klimatyczne od 1979 do chwili obecnej. Wskaźniki pokazane na panelach to dziesięcioletnie wskaźniki zmian dla całych zakresów szeregu czasowego. Wskaźniki te są wyrażone w procentach, z wyjątkiem zmiennych przedziałowych (d, f, g, h, i, k), gdzie zamiast tego zgłaszane są addytywne zmiany. W przypadku kwasowości oceanu (pH) wartość procentowa opiera się na zmianie aktywności jonów wodorowych, aH+ (gdzie niższe wartości pH oznaczają większą kwasowość). Dane roczne są pokazane za pomocą szarych punktów. Czarne linie to gładkie linie trendu lokalnej regresji. Źródła i dodatkowe szczegóły dotyczące każdej zmiennej znajdują się w pliku uzupełniającym S2, w tym w tabeli S3.
Kryzys klimatyczny jest ściśle powiązany z nadmierną konsumpcją zamożnego stylu życia. Kraje najbogatsze są głównie odpowiedzialne za historyczne emisje gazów cieplarnianych i generalnie mają największe emisje na mieszkańca (tabela S1). W niniejszym artykule pokazujemy ogólne prawidłowości, głównie w skali globalnej, ponieważ istnieje wiele działań klimatycznych, które angażują poszczególne regiony i kraje. Nasze parametry życiowe są zaprojektowane tak, aby były przydatne dla społeczeństwa, decydentów, społeczności biznesowej i osób pracujących na rzecz wdrożenia porozumienia klimatycznego z Paryża, celów zrównoważonego rozwoju Organizacji Narodów Zjednoczonych i celów dotyczących różnorodności biologicznej z Aichi.
Głęboko niepokojące oznaki działalności człowieka obejmują utrzymujący się wzrost populacji zwierząt gospodarskich zarówno ludzi, jak i przeżuwaczy, produkcję mięsa na mieszkańca, światowy produkt krajowy brutto, globalną utratę pokrywy drzewnej, zużycie paliw kopalnych, liczbę przewożonych pasażerów lotniczych, emisje dwutlenku węgla (CO2), oraz emisje CO2 na mieszkańca od 2000 r. (rysunek 1, plik uzupełniający S2). Zachęcające oznaki obejmują spadek światowych wskaźników płodności (urodzeń) (rysunek 1b), spowolnienie utraty lasów w brazylijskiej Amazonii (rysunek 1g), wzrost zużycia energii słonecznej i wiatrowej (rysunek 1h), instytucjonalne zbycie paliw kopalnych ponad USA 7 bilionów dolarów (rysunek 1j) i część emisji gazów cieplarnianych pokrywana z cenami dwutlenku węgla (rysunek 1m). Jednak spadek współczynnika dzietności ludzi znacznie zwolnił w ciągu ostatnich 20 lat (rysunek 1b), a tempo wycinania lasów w brazylijskiej Amazonii zaczęło ponownie rosnąć (rysunek 1g). Zużycie energii słonecznej i wiatrowej wzrosło o 373% na dekadę, ale w 2018 r. było nadal 28 razy mniejsze niż zużycie paliw kopalnych (gaz, węgiel, ropa łącznie; wykres 1h). W 2018 r. około 14,0% globalnych emisji gazów cieplarnianych było objętych cenami emisji dwutlenku węgla (rysunek 1m), ale średnia cena za tonę dwutlenku węgla ważona globalnymi emisjami wyniosła tylko około 15,25 USD (rysunek 1n). Potrzebna jest znacznie wyższa cena opłaty za emisję dwutlenku węgla (IPCC 2018, rozdział 2.5.2.1). Roczne dotacje do paliw kopalnych dla firm energetycznych ulegały wahaniom i ze względu na niedawny wzrost wyniosły ponad 400 mld USD w 2018 r. (wykres 1o).
Szczególnie niepokojące są współbieżne tendencje w zakresie wskaźników życiowych wpływów klimatycznych (rysunek 2, plik uzupełniający S2). Trzy obfite atmosferyczne gazy cieplarniane (CO2, metan i podtlenek azotu) nadal rosną (patrz rysunek S1 przedstawiający złowieszczy wzrost CO2) w 2019 r., podobnie jak globalna temperatura powierzchni (rysunek 2a-2d). W skali globalnej lód szybko zanika, czego dowodem są tendencje spadkowe w zakresie minimalnego letniego lodu morskiego Arktyki, pokrywy lodowej Grenlandii i Antarktyki oraz grubości lodowców na całym świecie (ryc. 2e–2h). Zawartość ciepła oceanów, kwasowość oceanów, poziom morza, powierzchnia spalona w Stanach Zjednoczonych oraz ekstremalne warunki pogodowe i związane z nimi koszty szkód wykazywały tendencję wzrostową (ryc. 2i–2n). Przewiduje się, że zmiany klimatu będą miały duży wpływ na życie morskie, słodkowodne i lądowe, od planktonu i koralowców po ryby i lasy (IPCC 2018, 2019). Kwestie te podkreślają pilną potrzebę działania.
Pomimo 40 lat globalnych negocjacji klimatycznych, z nielicznymi wyjątkami, generalnie prowadziliśmy działalność bez zmian i w dużej mierze nie udało nam się rozwiązać tej sytuacji (wykres 1). Kryzys klimatyczny nadszedł i przyspiesza szybciej, niż oczekiwała większość naukowców (wykres 2, IPCC 2018). Jest bardziej dotkliwy niż przewidywano, zagrażając naturalnym ekosystemom i losowi ludzkości (IPCC 2019). Szczególnie niepokojące są potencjalne nieodwracalne punkty zwrotne klimatu i wzmacniające się sprzężenia zwrotne natury (atmosferyczne, morskie i lądowe), które mogą prowadzić do katastrofalnej „cieplarnianej Ziemi”, znacznie poza kontrolą człowieka (Steffen i in. 2018). Te reakcje łańcuchów klimatycznych mogą spowodować znaczne zakłócenia w ekosystemach, społeczeństwie i gospodarce, potencjalnie uniemożliwiając zamieszkanie na dużych obszarach Ziemi.
Aby zapewnić zrównoważoną przyszłość, musimy zmienić sposób życia, aby poprawić parametry życiowe podsumowane na naszych wykresach. Wzrost gospodarczy i wzrost populacji są jednymi z najważniejszych czynników wzrostu emisji CO2 ze spalania paliw kopalnych (Pachauri et al. 2014, Bongaarts i O’Neill 2018); dlatego potrzebujemy odważnych i drastycznych przekształceń w zakresie polityki gospodarczej i ludnościowej. Proponujemy sześć krytycznych i powiązanych ze sobą kroków (w dowolnej kolejności), które rządy, przedsiębiorstwa i reszta ludzkości mogą podjąć, aby złagodzić najgorsze skutki zmian klimatycznych. Są to ważne kroki, ale nie jedyne działania potrzebne lub możliwe (Pachauri i in. 2014, IPCC 2018, 2019).
Energia:
Świat musi szybko wdrożyć masowe praktyki w zakresie efektywności energetycznej i ochrony oraz musi zastąpić paliwa kopalne niskoemisyjnymi odnawialnymi źródłami energii (rysunek 1h) i innymi czystszymi źródłami energii, jeśli są bezpieczne dla ludzi i środowiska (rysunek S2). Powinniśmy pozostawić pozostałe zapasy paliw kopalnych w ziemi (patrz harmonogramy w IPCC 2018) i powinniśmy ostrożnie dążyć do efektywnych ujemnych emisji przy użyciu technologii, takich jak wydobycie węgla ze źródła i wychwytywanie z powietrza, a zwłaszcza poprzez ulepszanie systemów naturalnych (patrz „Przyroda " Sekcja). Kraje zamożniejsze muszą wspierać kraje biedniejsze w odchodzeniu od paliw kopalnych. Musimy szybko wyeliminować subsydia do paliw kopalnych (rysunek 1o) i zastosować skuteczną i sprawiedliwą politykę stałego zwiększania cen węgla, aby ograniczyć ich stosowanie.
Zanieczyszczenia krótkożyciowe:
Musimy szybko zmniejszyć emisje krótkotrwałych zanieczyszczeń klimatycznych, w tym metanu (rysunek 2b), sadzy (sadzy) i fluorowęglowodorów (HFC). Może to spowolnić pętle sprzężenia zwrotnego klimatu i potencjalnie zmniejszyć krótkoterminowy trend ocieplenia o ponad 50% w ciągu najbliższych kilku dekad, jednocześnie ratując miliony istnień ludzkich i zwiększając plony z powodu zmniejszonego zanieczyszczenia powietrza (Shindell i in. 2017). Z zadowoleniem przyjmuje się poprawkę z Kigali z 2016 r. dotyczącą wycofywania HFC.
Natura:
Musimy chronić i przywracać ekosystemy Ziemi. Fitoplankton, rafy koralowe, lasy, sawanny, łąki, tereny podmokłe, torfowiska, gleby, namorzyny i trawy morskie w znacznym stopniu przyczyniają się do sekwestracji atmosferycznego CO2. Rośliny morskie i lądowe, zwierzęta i mikroorganizmy odgrywają znaczącą rolę w obiegu i magazynowaniu węgla i składników odżywczych. Musimy szybko ograniczyć utratę siedlisk i bioróżnorodności (rysunek 1f–1g), chroniąc pozostałe pierwotne i nienaruszone lasy, zwłaszcza te o dużej zawartości dwutlenku węgla i inne lasy zdolne do szybkiej sekwestracji dwutlenku węgla (proforestowanie), jednocześnie zwiększając ponowne zalesianie i zalesianie tam, gdzie odpowiednie w ogromnych skalach. Chociaż dostępne grunty mogą być miejscami ograniczające, nawet jedna trzecia redukcji emisji potrzebnych do 2030 r. dla porozumienia paryskiego (mniej niż 2°C) można uzyskać dzięki tym naturalnym rozwiązaniom klimatycznym (Griscom i in. 2017).
Żywność:
Spożywanie głównie żywności pochodzenia roślinnego przy jednoczesnym ograniczeniu globalnego spożycia produktów zwierzęcych (rysunek 1c–d), zwłaszcza przeżuwaczy (Ripple et al. 2014), może poprawić zdrowie ludzi i znacznie obniżyć emisje gazów cieplarnianych (w tym metanu w zanieczyszczenia”). Co więcej, zwolni to pola uprawne do uprawy bardzo potrzebnej ludzkiej żywności roślinnej zamiast paszy dla zwierząt gospodarskich, jednocześnie uwalniając część pastwisk, aby wspierać naturalne rozwiązania klimatyczne (patrz sekcja „Przyroda”). Niezwykle ważne są praktyki uprawowe, takie jak minimalna uprawa, które zwiększają zawartość węgla w glebie. Musimy radykalnie ograniczyć ogromną ilość marnowanej żywności na całym świecie.
Gospodarka:
Nadmierne wydobycie surowców i nadmierna eksploatacja ekosystemów, napędzane wzrostem gospodarczym, muszą zostać szybko ograniczone, aby utrzymać długoterminową równowagę biosfery. Potrzebujemy gospodarki wolnej od emisji dwutlenku węgla, która wyraźnie odnosi się do ludzkiej zależności od biosfery oraz polityk, które odpowiednio kierują decyzjami gospodarczymi. Nasze cele muszą przejść od wzrostu PKB i dążenia do zamożności w kierunku utrzymania ekosystemów i poprawy dobrobytu ludzi poprzez priorytetowe traktowanie podstawowych potrzeb i zmniejszanie nierówności.
Populacja:
Wciąż rosnąca o około 80 milionów ludzi rocznie, czyli ponad 200 000 dziennie (rysunek 1a–b), populacja świata musi być ustabilizowana – a najlepiej stopniowo redukowana – w ramach zapewniających integralność społeczną. Istnieją sprawdzone i skuteczne polityki, które wzmacniają prawa człowieka, jednocześnie obniżając współczynniki dzietności i zmniejszając wpływ wzrostu populacji na emisje gazów cieplarnianych i utratę różnorodności biologicznej. Polityki te sprawiają, że usługi planowania rodziny są dostępne dla wszystkich ludzi, usuwają bariery w ich dostępie i osiągają pełną równość płci, w tym edukację podstawową i średnią jako globalną normę dla wszystkich, zwłaszcza dziewcząt i młodych kobiet (Bongaarts i O’Neill 2018).
Wnioski:
Łagodzenie zmian klimatu i dostosowywanie się do nich przy jednoczesnym poszanowaniu różnorodności ludzi pociąga za sobą poważne zmiany w sposobie funkcjonowania naszego globalnego społeczeństwa i interakcji z naturalnymi ekosystemami. Zachęca nas niedawny przypływ niepokoju. Organy rządowe składają deklaracje kryzysowe dotyczące klimatu. Dzieci w wieku szkolnym są uderzające. W sądach toczą się pozwy dotyczące ekobójstwa. Oddolne ruchy obywatelskie domagają się zmian, na co odpowiada wiele krajów, stanów i prowincji, miast i przedsiębiorstw. Jako Alliance of World Scientists jesteśmy gotowi pomóc decydentom w sprawiedliwym przejściu do zrównoważonej i sprawiedliwej przyszłości. Wzywamy do powszechnego stosowania wskaźników życiowych, które pozwolą decydentom, sektorowi prywatnemu i społeczeństwu lepiej zrozumieć skalę tego kryzysu, śledzić postępy i ponownie dostosować priorytety w celu złagodzenia zmian klimatycznych. Dobra wiadomość jest taka, że taka transformacyjna zmiana, zapewniająca wszystkim sprawiedliwość społeczną i ekonomiczną, obiecuje znacznie większy dobrobyt niż dotychczasowy biznes. Wierzymy, że perspektywy będą największe, jeśli decydenci i cała ludzkość szybko zareagują na to ostrzeżenie i ogłoszenie o kryzysie klimatycznym i podejmą działania na rzecz podtrzymania życia na planecie Ziemia, naszym jedynym domu.
Wszystkim po równo czyli będziesz miał gówno? To chyba ma sens! Artykuł został napisany pierwotnie dwa lata temu, a korekty naniesiono w styczniu 2020. Ciekawi mnie ta szuria lub fatalizm, czy też histeria wśród wzmiankowanych naukowców w związku z katastrofalnymi przekonaniami o "przeludnieniu", które nie jest udowodnione, a nawet wg najnowszych badań może nie występować i nie będzie mieć miejsca z prawdopodobieństwem wystąpienia trendu odwrotnego (niż demograficzny). O czym można np dowiedzieć się z publikacji The Lancet z 2020 (E. Stein Emil Vollset et al. „Fertility, mortality, migration, and population scenarios for 195 countries and territories from 2017 to 2100”). A może chodzi o coś innego? Może o pełnię władzy nad ludem totalnie kontrolowanym? Eeee - nie, przecież to jakaś teoria spiskowa, szuria i foliarstwo!!
Czy przedwojenne, polskie szkoły tylko dla dziewczyn i chłopców wpłynęły na zmniejszenie dzietności lub "szokowość"? Przecież dopiero od połowy XIX wieku zaczęto tworzyć u nas szkoły koedukacyjne. Nie jestem za pełnym powrotem rozwiązań na tym polu ale wydaje mi się, że warto rozważyć takie postulaty. Na obecną chwilę nie jestem za wprowadzaniem tego typu rozwiązań ale chętnie przyjrzałbym się argumentom tych, którzy za tym optują.
polandball 
