Filmy - co obejrzeć a co omijać szerokim łukiem.

Pozwolę sobie wkleić moja pseudorecke arcydzieła starego , japońskiego kina, "Dola Czlowiecza". Ostrzegam, cały film , trzy tomy, trwają chyba 9 h. Lecz warto, a miłośnik japońszczyzny będzie zachwycony. I jeśli jesteś fanem aktorstwa Nakadai(Bunt, Haraki,Miecz Zagłady) to tutaj mamy jego pierwsza główną rolę.



DOLA CZŁOWIECZA ​

Pociąg do humanizmu​

Powstało wiele dzieł, w których idealistyczna jednostka przeciwstawia się brutalnemu systemowi. Jednak niewiele takich produkcji potrafi ukazać bohatera nie tylko jako symbol, lecz także jako człowieka. Takim filmem jest "Dola człowiecza".

"Dola człowiecza" to monumentalne dzieło humanistyczne autora takich arcydzieł jak "Bunt" i "Harakiri". Jednak nim Kobayashi spłodził swoje największe "hity", zabłysnął w Japonii dziełem nietuzinkowym: trwającym prawie dziesięć godzin traktatem o humanizmie i nonkonformizmie.

Część kinomanów wie, że autor "Kwaidanu" zasłynął z historii ukazujących jednostkę przeciwstawiającą się zwyrodniałemu systemowi, w którym przyszło jej funkcjonować. I takie jest to dzieło: opowiada historię Japończyka, Kajiego, który wbrew swej woli zmuszony jest uczestniczyć w tworzeniu zgniłego, imperialnego systemu wojskowego. Jednak nasz bohater (fenomenalnie zagrany przez wybitnego Nakadaiego znanego przede wszystkim z "Miecza zagłady") jest osobowością pełną empatii i humanistycznych, osobistych zasad postępowania.

Właściwie przez cały czas trwania "Doli człowieczej" widzimy jego zmagania z pogodzeniem osobistych przekonań moralnych z brutalną i niesprawiedliwą rzeczywistością.

W pierwszej części filmu pada pod jego adresem ciekawe określenie: "szuka pociągu do humanizmu". I takie jest właśnie to dzieło: to próba znalezienia tego pociągu i utrzymania się w nim, mimo koniecznego lawirowania w granicach nieuniknionego konformizmu. Nie da się zawsze żyć zgodnie z ideałami.

Niesamowite jest to, jak bardzo widz potrafi zżyć się z Kajim: czy to w jego doli, gdy jest jednym z dyrektorów w kopalni, czy też kiedy trafia do akademii wojskowej (ta część spodoba się fanon "Full Metal Jacket"; naprawdę , sceny szkolenia wojskowego niczym nie ustępują tym z filmu Kubricka. Osobiście wydaje mi się iż inspirował się on dziełem japońskim). Mimo iż Kaji jest postacią wzorową , idealistyczną, udaje się Kobayashiemu nie oddzielać go od naturalności człowieka; nie wydaje nam się, że oglądamy pomnik, symbol, lecz żywego człowieka. A to jest trudna sztuka.

Ostatnią rzeczą, o jakiej wspomnę, to poziom produkcyjny tego kina. Film powstawał w latach 1957-1960, a jednak nie zestarzał się ani trochę: sposób prowadzenia narracji jest bardzo nowoczesny, staroświecka też nie jest gra aktorska, a niektóre sztuczki operatorskie musiały być nowatorskie na tamte czasy i prawdopodobnie robią wrażenie nawet dzisiaj. Zresztą, twory Kobayashiego nowoczesnością produkcyjną cechują się w niemal każdym jego filmie.

"Dola człowiecza" jest manifestacją ludzkiej natury; tej dobrej, tej złej i tej, która być może chce być dobra, lecz jest skrzywiona przez wynaturzony system. Jest to film o Japończykach, którzy byli ofiarami militarnego rządu. A przede wszystkim jest to opowieść o próbie złapania pociągu do humanizmu.

PS. Film trwa 10 godzin lecz jest podzielony na trzy (około trzygodzinne) części, dzielące opowieść geograficznie. Dzięki temu nie trzeba oglądać wszystkiego na raz, można spokojnie na to poświęcić kilka dni, nie tracąc ciągłości
 
ArizonaDream said:
Pozwolę sobie wkleić moja pseudorecke arcydzieła starego , japońskiego kina, "Dola Czlowiecza". Ostrzegam, cały film , trzy tomy, trwają chyba 9 h. Lecz warto, a miłośnik japońszczyzny będzie zachwycony. I jeśli jesteś fanem aktorstwa Nakadai(Bunt, Haraki,Miecz Zagłady) to tutaj mamy jego pierwsza główną rolę.



DOLA CZŁOWIECZA​

Pociąg do humanizmu​

Powstało wiele dzieł, w których idealistyczna jednostka przeciwstawia się brutalnemu systemowi. Jednak niewiele takich produkcji potrafi ukazać bohatera nie tylko jako symbol, lecz także jako człowieka. Takim filmem jest "Dola człowiecza".

"Dola człowiecza" to monumentalne dzieło humanistyczne autora takich arcydzieł jak "Bunt" i "Harakiri". Jednak nim Kobayashi spłodził swoje największe "hity", zabłysnął w Japonii dziełem nietuzinkowym: trwającym prawie dziesięć godzin traktatem o humanizmie i nonkonformizmie.

Część kinomanów wie, że autor "Kwaidanu" zasłynął z historii ukazujących jednostkę przeciwstawiającą się zwyrodniałemu systemowi, w którym przyszło jej funkcjonować. I takie jest to dzieło: opowiada historię Japończyka, Kajiego, który wbrew swej woli zmuszony jest uczestniczyć w tworzeniu zgniłego, imperialnego systemu wojskowego. Jednak nasz bohater (fenomenalnie zagrany przez wybitnego Nakadaiego znanego przede wszystkim z "Miecza zagłady") jest osobowością pełną empatii i humanistycznych, osobistych zasad postępowania.

Właściwie przez cały czas trwania "Doli człowieczej" widzimy jego zmagania z pogodzeniem osobistych przekonań moralnych z brutalną i niesprawiedliwą rzeczywistością.

W pierwszej części filmu pada pod jego adresem ciekawe określenie: "szuka pociągu do humanizmu". I takie jest właśnie to dzieło: to próba znalezienia tego pociągu i utrzymania się w nim, mimo koniecznego lawirowania w granicach nieuniknionego konformizmu. Nie da się zawsze żyć zgodnie z ideałami.

Niesamowite jest to, jak bardzo widz potrafi zżyć się z Kajim: czy to w jego doli, gdy jest jednym z dyrektorów w kopalni, czy też kiedy trafia do akademii wojskowej (ta część spodoba się fanon "Full Metal Jacket"; naprawdę , sceny szkolenia wojskowego niczym nie ustępują tym z filmu Kubricka. Osobiście wydaje mi się iż inspirował się on dziełem japońskim). Mimo iż Kaji jest postacią wzorową , idealistyczną, udaje się Kobayashiemu nie oddzielać go od naturalności człowieka; nie wydaje nam się, że oglądamy pomnik, symbol, lecz żywego człowieka. A to jest trudna sztuka.

Ostatnią rzeczą, o jakiej wspomnę, to poziom produkcyjny tego kina. Film powstawał w latach 1957-1960, a jednak nie zestarzał się ani trochę: sposób prowadzenia narracji jest bardzo nowoczesny, staroświecka też nie jest gra aktorska, a niektóre sztuczki operatorskie musiały być nowatorskie na tamte czasy i prawdopodobnie robią wrażenie nawet dzisiaj. Zresztą, twory Kobayashiego nowoczesnością produkcyjną cechują się w niemal każdym jego filmie.

"Dola człowiecza" jest manifestacją ludzkiej natury; tej dobrej, tej złej i tej, która być może chce być dobra, lecz jest skrzywiona przez wynaturzony system. Jest to film o Japończykach, którzy byli ofiarami militarnego rządu. A przede wszystkim jest to opowieść o próbie złapania pociągu do humanizmu.

PS. Film trwa 10 godzin lecz jest podzielony na trzy (około trzygodzinne) części, dzielące opowieść geograficznie. Dzięki temu nie trzeba oglądać wszystkiego na raz, można spokojnie na to poświęcić kilka dni, nie tracąc ciągłości
Click to expand...
:stevecarell:
 
ArizonaDream said:
Pozwolę sobie wkleić moja pseudorecke arcydzieła starego , japońskiego kina, "Dola Czlowiecza". Ostrzegam, cały film , trzy tomy, trwają chyba 9 h. Lecz warto, a miłośnik japońszczyzny będzie zachwycony. I jeśli jesteś fanem aktorstwa Nakadai(Bunt, Haraki,Miecz Zagłady) to tutaj mamy jego pierwsza główną rolę.



DOLA CZŁOWIECZA​

Pociąg do humanizmu​

Powstało wiele dzieł, w których idealistyczna jednostka przeciwstawia się brutalnemu systemowi. Jednak niewiele takich produkcji potrafi ukazać bohatera nie tylko jako symbol, lecz także jako człowieka. Takim filmem jest "Dola człowiecza".

"Dola człowiecza" to monumentalne dzieło humanistyczne autora takich arcydzieł jak "Bunt" i "Harakiri". Jednak nim Kobayashi spłodził swoje największe "hity", zabłysnął w Japonii dziełem nietuzinkowym: trwającym prawie dziesięć godzin traktatem o humanizmie i nonkonformizmie.

Część kinomanów wie, że autor "Kwaidanu" zasłynął z historii ukazujących jednostkę przeciwstawiającą się zwyrodniałemu systemowi, w którym przyszło jej funkcjonować. I takie jest to dzieło: opowiada historię Japończyka, Kajiego, który wbrew swej woli zmuszony jest uczestniczyć w tworzeniu zgniłego, imperialnego systemu wojskowego. Jednak nasz bohater (fenomenalnie zagrany przez wybitnego Nakadaiego znanego przede wszystkim z "Miecza zagłady") jest osobowością pełną empatii i humanistycznych, osobistych zasad postępowania.

Właściwie przez cały czas trwania "Doli człowieczej" widzimy jego zmagania z pogodzeniem osobistych przekonań moralnych z brutalną i niesprawiedliwą rzeczywistością.

W pierwszej części filmu pada pod jego adresem ciekawe określenie: "szuka pociągu do humanizmu". I takie jest właśnie to dzieło: to próba znalezienia tego pociągu i utrzymania się w nim, mimo koniecznego lawirowania w granicach nieuniknionego konformizmu. Nie da się zawsze żyć zgodnie z ideałami.

Niesamowite jest to, jak bardzo widz potrafi zżyć się z Kajim: czy to w jego doli, gdy jest jednym z dyrektorów w kopalni, czy też kiedy trafia do akademii wojskowej (ta część spodoba się fanon "Full Metal Jacket"; naprawdę , sceny szkolenia wojskowego niczym nie ustępują tym z filmu Kubricka. Osobiście wydaje mi się iż inspirował się on dziełem japońskim). Mimo iż Kaji jest postacią wzorową , idealistyczną, udaje się Kobayashiemu nie oddzielać go od naturalności człowieka; nie wydaje nam się, że oglądamy pomnik, symbol, lecz żywego człowieka. A to jest trudna sztuka.

Ostatnią rzeczą, o jakiej wspomnę, to poziom produkcyjny tego kina. Film powstawał w latach 1957-1960, a jednak nie zestarzał się ani trochę: sposób prowadzenia narracji jest bardzo nowoczesny, staroświecka też nie jest gra aktorska, a niektóre sztuczki operatorskie musiały być nowatorskie na tamte czasy i prawdopodobnie robią wrażenie nawet dzisiaj. Zresztą, twory Kobayashiego nowoczesnością produkcyjną cechują się w niemal każdym jego filmie.

"Dola człowiecza" jest manifestacją ludzkiej natury; tej dobrej, tej złej i tej, która być może chce być dobra, lecz jest skrzywiona przez wynaturzony system. Jest to film o Japończykach, którzy byli ofiarami militarnego rządu. A przede wszystkim jest to opowieść o próbie złapania pociągu do humanizmu.

PS. Film trwa 10 godzin lecz jest podzielony na trzy (około trzygodzinne) części, dzielące opowieść geograficznie. Dzięki temu nie trzeba oglądać wszystkiego na raz, można spokojnie na to poświęcić kilka dni, nie tracąc ciągłości
Click to expand...
Na trzeźwo pisane czy po jakimś mefedronie albo innych używkach?
 
Dla mnie 6/10, niby gatunek to komedia, ale jednak bardziej pasowałby dramat, bo właściwie cały film jest poważny, tylko czasem okraszony żartami, głównie za sprawą nastawienia do życia trenera i niektórych trzecioplanowych w filmie. Ale ogólnie film nie jest zły, warto obejrzeć jak się ma dużo wolnego czasu.
www.filmweb.pl

Rzut życia | Film | 2022

Rzut życia (2022) - Pechowy koszykarski łowca talentów odkrywa wyjątkowego gracza z trudną przeszłością i postanawia zabrać go do Stanów bez zgody drużyny. Choć piętrzą się przed nimi...
www.filmweb.pl www.filmweb.pl
 
ZELAZNAREKA said:
aż ciężko uwierzyć , ze jedynka ma już...13 lat.


Brunetka wciąż bardziej męska niż Tomek Hollandek

Click to expand...

O kurde, nie wiedziałem że robią drugą część. Jedynka to był całkiem spoko thriller z ciekawym i dość zaskakującym plot twistem. Polecam nadrobić, ale im mniej się wie o filmie tym lepiej.
 
old snake said:
O kurde, nie wiedziałem że robią drugą część. Jedynka to był całkiem spoko thriller z ciekawym i dość zaskakującym plot twistem. Polecam nadrobić, ale im mniej się wie o filmie tym lepiej.
Click to expand...


No, ja też nie wiedziałem , codziennie sobie wbijam #trailer na YT, a tu Orphan wyskakuje, a ja takie ,, o kurde bele fikala som"


Mam sentyment do Orphan , bo przez ostatnie 15 lat co wyszło to ruszyłem z horroru tylko 2 części Obecności,nowego ,,Thing" i właśnie Orphan.
 
Last edited:
vod.tvp.pl

Vod.tvp.pl - oglądaj filmy, seriale, programy - Telewizja Polska S.A.

Oglądaj online Twoje ulubione seriale, programy, filmy i teatr tv. Zobacz przedpremiery hitów TVP. TVP VOD to najbogatsza oferta wideo online na rynku.
vod.tvp.pl vod.tvp.pl
Mieszkająca na wsi młoda mężatka Ewa, matka dwójki dzieci, sama z pomocą matki prowadzi dom w czasie, kiedy jej mąż Andrzej zarabia na rodzinę w Norwegii. W czasie wielomiesięcznej nieobecności męża, samotna, przeżywa romans z nastoletnim, zakochanym w niej chłopakiem. Zachodzi w ciążę i na kilka miesięcy wyjeżdża, żeby nie dawać pożywki plotkom. Rodzi dziecko i zostawia je do adopcji w szpitalu. Kiedy Andrzej przyjeżdża na komunię córki, czuje, że Ewa oddaliła się od niego. Po spotkaniu z kolegami podejrzewa, że żona coś przed nim ukrywa. Napięcie między małżonkami narasta. Napiętnowana przez ludzi, czuje się niezrozumiana, co wpływa też na jej relacje z dziećmi. Kiedy podczas jej pracy na plantacji dzikich róż, znika nagle jej 2-letni synek, wpada w panikę. Wkrótce dziecka szuka już cała wieś. Andrzej jest wściekły na Ewę. Czy odzyskają dziecko? Czy związek przetrwa? Czy Ewa pogodzi rolę walczącej o małżeństwo kobiety z rolą matki, która zmuszona została porzucić dziecko?
Click to expand...

widzial ktos? :lol:
 
Mi się nowy Thor w miarę podobał, aczkolwiek gorszy od Ragnarok, a szkoda bo potencjał był. Za bardzo w stronę komedii poszli i przez to zaczął być to humor na siłę. Natomiast muzyka jak najbardziej na plus.
 
Z filmów, Panowie, to polecam:
Początek (2014) - film nawiązujący do reinkarnacji, historia naukowca, który odkrywa niesamowitą rzecz badając tęczówkę

Kontakt (1997) - solidna pozycja sci fi, podejmująca temat niezwykle polaryzujący, mianowicie istnienie wyższej cywilizacji i wiarę
 
EternalDisciple said:
Z filmów, Panowie, to polecam:
Początek (2014) - film nawiązujący do reinkarnacji, historia naukowca, który odkrywa niesamowitą rzecz badając tęczówkę

Kontakt (1997) - solidna pozycja sci fi, podejmująca temat niezwykle polaryzujący, mianowicie istnienie wyższej cywilizacji i wiarę
Click to expand...


Kontaktem strasznie się jaralem , ale w wielu doroslejszym wyłapałem tam jakieś gówna niemożliwe fizycznie. Dużo lepszy pod względem zgodności z astrofizyka był Interstellar, chociaż i tam znalazł się niemożliwy do zaistnienia fakt.

Co do dobrego, czysto naukowego SF to polecam "Tajemnica Andromedy".
Film czerpie garściami z Twilight Zone.
Nakręcony jest też kompletnie na zimno, bez filmowego dramatyzowania, a pomimo to(i pomimo tego, że 70% filmu dzieje się w laboratorium , obserwując rzmudną pracę naukowców) serce podchodzi do gardła jak na horrorze i kompletnie nie nudzi.
 
ArizonaDream said:
Kontaktem strasznie się jaralem , ale w wielu doroslejszym wyłapałem tam jakieś gówna niemożliwe fizycznie. Dużo lepszy pod względem zgodności z astrofizyka był Interstellar, chociaż i tam znalazł się niemożliwy do zaistnienia fakt.

Co do dobrego, czysto naukowego SF to polecam "Tajemnica Andromedy".
Film czerpie garściami z Twilight Zone.
Nakręcony jest też kompletnie na zimno, bez filmowego dramatyzowania, a pomimo to(i pomimo tego, że 70% filmu dzieje się w laboratorium , obserwując rzmudną pracę naukowców) serce podchodzi do gardła jak na horrorze i kompletnie nie nudzi.
Click to expand...
Dzięki, biorę się za ten film do stejka i ziemniaczków za godzinkę. Co do absurdów, jasne. Ale czasami warto porzucic umysł na rzecz doznań. Sztywne ramy nauki mają swoje minusy. Czasami filozofia " nie wiem " prowadzi we wspaniałe miejsca. Pozdro
 
 
 
MrRoshi said:
Dobre Sci-Fi?
www.imdb.com

Interstellar (2014) ⭐ 8.7 | Adventure, Drama, Sci-Fi

2h 49m | 12
www.imdb.com www.imdb.com
www.imdb.com

District 9 (2009) ⭐ 7.9 | Action, Sci-Fi, Thriller

1h 52m | 16
www.imdb.com www.imdb.com
www.imdb.com

Matrix (1999) ⭐ 8.7 | Action, Sci-Fi

2h 16m | 16
www.imdb.com www.imdb.com
www.imdb.com

Inception (2010) ⭐ 8.8 | Action, Adventure, Sci-Fi

2h 28m | 12
www.imdb.com www.imdb.com
www.imdb.com

Arrival (2016) ⭐ 7.9 | Drama, Mystery, Sci-Fi

1h 56m | 12
www.imdb.com www.imdb.com
www.imdb.com

2001 - Odyssee im Weltraum (1968) ⭐ 8.3 | Adventure, Sci-Fi

2h 29m | 12
www.imdb.com www.imdb.com
www.imdb.com

Dune (2021) ⭐ 8.0 | Action, Adventure, Drama

2h 35m | 12
www.imdb.com www.imdb.com
www.imdb.com

Watchmen: Die Wächter (2009) ⭐ 7.6 | Action, Drama, Mystery

2h 42m | 16
www.imdb.com www.imdb.com
tak na szybko.
Click to expand...
Dodalbym jeszcze to:

www.filmweb.pl

Twarz innego | Film | 1966

Twarz innego (1966) - Dyrektor japońskiego przedsiębiorstwa odnosi rany w wypadku. Nie mogąc wytrzymać widoku okaleczonej twarzy, zwraca się do lekarza, który przygotowuje dla niego specjalną...
www.filmweb.pl www.filmweb.pl

To jest arcydzieło, biorąc pod uwagę rok powstania. Tematyka filozoficzna dotycząca własnej tożsamości i jej płynności.
Nieznane arcydzieło horroru, SF, traktatu filozoficznego i kina psychologicznego.


www.filmweb.pl

Dzika planeta | Film | 1973

Dzika planeta (1973) - Uprowadzeni z Terry ludzie walczą o przetrwanie na odległej planecie zamieszkanej przez Draagów.
www.filmweb.pl www.filmweb.pl

To jest niezaprzeczalne arcydzieło. Czechosłowacka animacja SF, jeden z najmądrzejszych filmów w historii kina. Ludzie pełnią tu rolę zwierzat. Jest surrealistycznie.
 
 
You must log in or register to reply here.
Back
Top