Medyczne Patologie (+18, bardzo drastyczne!)
- Thread starter Gienek
- Start date
Gienek
UFC Middleweight
Gienek
UFC Middleweight
Zespół Bartsocasa-Papasa (zespół płetwistości podkolanowych, typ letalny, ang. Bartsocas-Papas syndrome, popliteal pterygium syndrome, lethal type) – rzadki zespół wad wrodzonych. Zespół opisali Bartsocas i Papas w 1972 roku. Rokowanie jest złe, najdłuzszy opisany czas przeżycia dziecka z tym zespołem wad wyniósł 20 miesięcy
Gienek
UFC Middleweight
Sam jestem zdziwiony, że tak można :-D
Seven25
Bellator Middleweight
co to za dupa na końcuFoteczki, oglądać na końcu bonus :-D
Obiecany bonus
Gienek
UFC Middleweight
Ciekawy artykuł, pielęgniarek które pracują na Intensywnej Terapii
http://ohme.pl/zdrowie/ostre-ciecie-zyc-i-umierac-na-dwie-zmiany-my-dziewczyny-z-oiom-u/
http://ohme.pl/zdrowie/ostre-ciecie-zyc-i-umierac-na-dwie-zmiany-my-dziewczyny-z-oiom-u/
Gienek
UFC Middleweight
Jako że wczoraj miałem zawał w wieku 30 lat, stwierdziłem że trochę o tym napiszę. Albo raczej trochę napiszę trochę przekopiuje :-D
Zawał serca następuje w momencie zamknięcia naczynia krwionośnego w sercu, przez co dopływ krwi jest przerwany i do mięśnia nie dociera tlen. Powoduje to martwicę odciętego fragmentu serca. Do zawału serca może dojść całkiem niespodziewanie nawet u osoby, która dotychczas uważała się za zupełnie zdrową, ponieważ prowadzą do niego procesy trwające przeważnie kilka lat. Choroby serca są najczęstszymi przyczynami zgonów w Polsce.
Przyczyny zawału serca:
Zawał mięśnia sercowego jest następstwem rozwijającej się choroby wieńcowej. Brak swobodnego przepływu krwi do mięśnia sercowego powoduje miażdżyca naczyń, na którą z kolei w dużej mierze rzutuje podwyższony poziom cholesterolu we krwi. Do najważniejszych czynników występowania miażdżycy naczyń należą m.in.: zwiększenie „złego” cholesterolu, tj. frakcji LDL cholesterolu, nieleczone nadciśnienie tętnicze, otyłość, cukrzyca, palenie papierosów, picie alkoholu i nieprawidłowa dieta. Niemniej jednak należy pamiętać, że nad większością tych czynników można zapanować poprzez rzucenie palenia, ograniczenie spożywania alkoholu, zastąpienie tłustych potraw zdrową żywnością, ograniczenie wysiłku fizycznego (aczkolwiek porcja „zdrowego ruchu” jest wskazana) oraz regularne wizyty lekarskie i poddawanie się badaniom. Kolejnymi czynnikami ryzyka określanymi jako „miejskie” są siedzący tryb życia istres. Należy pamiętać, aby zwłaszcza podczas pracy siedzącej zapewniać naszemu organizmowi codzienną dawkę ruchu, bowiem podczas wysiłku fizycznego serce pracuje szybciej, tworzy się krążenie oboczne, a przez to dostarczana jest większa ilość krwi. Do pozostałych czynników niosących za sobą ryzyko wystąpienia zawału należą: uwarunkowania genetyczne, płeć, zanieczyszczenie środowiska oraz wiek (wiek krytyczny: u mężczyzn 32-50 lat, u kobiet 45-70).
Pozostałe czynniki ryzyka to:
Zawał serca następuje w momencie zamknięcia naczynia krwionośnego w sercu, przez co dopływ krwi jest przerwany i do mięśnia nie dociera tlen. Powoduje to martwicę odciętego fragmentu serca. Do zawału serca może dojść całkiem niespodziewanie nawet u osoby, która dotychczas uważała się za zupełnie zdrową, ponieważ prowadzą do niego procesy trwające przeważnie kilka lat. Choroby serca są najczęstszymi przyczynami zgonów w Polsce.
Przyczyny zawału serca:
Zawał mięśnia sercowego jest następstwem rozwijającej się choroby wieńcowej. Brak swobodnego przepływu krwi do mięśnia sercowego powoduje miażdżyca naczyń, na którą z kolei w dużej mierze rzutuje podwyższony poziom cholesterolu we krwi. Do najważniejszych czynników występowania miażdżycy naczyń należą m.in.: zwiększenie „złego” cholesterolu, tj. frakcji LDL cholesterolu, nieleczone nadciśnienie tętnicze, otyłość, cukrzyca, palenie papierosów, picie alkoholu i nieprawidłowa dieta. Niemniej jednak należy pamiętać, że nad większością tych czynników można zapanować poprzez rzucenie palenia, ograniczenie spożywania alkoholu, zastąpienie tłustych potraw zdrową żywnością, ograniczenie wysiłku fizycznego (aczkolwiek porcja „zdrowego ruchu” jest wskazana) oraz regularne wizyty lekarskie i poddawanie się badaniom. Kolejnymi czynnikami ryzyka określanymi jako „miejskie” są siedzący tryb życia istres. Należy pamiętać, aby zwłaszcza podczas pracy siedzącej zapewniać naszemu organizmowi codzienną dawkę ruchu, bowiem podczas wysiłku fizycznego serce pracuje szybciej, tworzy się krążenie oboczne, a przez to dostarczana jest większa ilość krwi. Do pozostałych czynników niosących za sobą ryzyko wystąpienia zawału należą: uwarunkowania genetyczne, płeć, zanieczyszczenie środowiska oraz wiek (wiek krytyczny: u mężczyzn 32-50 lat, u kobiet 45-70).
Pozostałe czynniki ryzyka to:
- -inne przyczyny przerostu lewej komory serca (kardiomiopatia, przerost po stosowaniu leków sterydowych),
- -obecność patologicznej apolipoproteiny,
- -wysoki poziom białka ostrej fazy (białko C-reaktywne, CRP),
- -wysoki poziom homocysteiny,
- -niedobory witamin grupy B, zwłaszcza kwasu foliowego,
- -wysoki poziom kwasu moczowego,
- -osobowość typu A,
- -marskość wątroby (i wynikające z niej zaburzenia metaboliczne),
- -choroba Fabry'ego.
- Objawy zawału serca:
- W przypadku zawału serca głównie odczuwane są bóle wieńcowe. Są one silne, trwają około 20-30 minut. Mogą się one pojawić bez jakiejś uchwytnej przyczyny. Dochodzą do tego także nudności, wymioty, złe samopoczucie, pocenie się, zasłabnięcia. Innymi typowymi objawami zawału serca są: ból w klatce piersiowej, ból za mostkiem, duszność, poty, uczucie lęku, nudności, ewentualniestany podgorączkowe. Ból może promieniować do żuchwy, pleców, barków i nadbrzusza. Ból zawałowy trwa przeważnie nie krócej niż 20 minut, często kilka godzin. Na intensywne, długo utrzymujące się bóle nie wpływają ani odpoczynek, ani nitrogliceryna. Zawał serca daje nietypowe, niewielkie dolegliwości lub przebiega zupełnie bezbólowo. Najczęściej zawały bezbólowe występują u osób chorych na cukrzycę, u których neuropatia cukrzycowa jest przyczyną zmniejszonej percepcji bólu. Zdarza się, że zawał serca objawia się w sposób dramatyczny: nagłym zatrzymaniem krążenia i nagłym zgonem sercowym.
- Rozpoznanie zawału serca:
- Zawał mięśnia sercowego rozpoznaje się na podstawie spełnienia różnych kryteriów. Najważniejsze kryteria to: objawy, zmiany w elektrokardiogramie oraz podwyższenie wartości markerów biochemicznych. Objawy opisane powyżej są najważniejszym kryterium, gdyż to one kierują chorego do szpitala, jednakże podobne symptomy mogą być zgodne również z innymi chorobami, stąd należy zawsze wykonać EKG i oznaczyć markery (najczęściej troponiny).
- Obecnie w polskiej praktyce klinicznej określa się zazwyczaj:
- jedną z frakcji troponin swoistych dla mięśnia sercowego,
- CKMB,
- morfologię + podstawowe parametry układu krzepnięcia,
- AspAT,
- OB.
- Leczenie zawału mięśnia sercowego
- Mówiąc o leczeniu, należy omówić osobno sytuację przedszpitalną oraz leczenie szpitalne. W postępowaniu przedszpitalnym ważne jest, aby chory został ułożony w pozycji półsiedzącej (o ile jest przytomny) lub bocznej ustalonej (jeśli jest nieprzytomny). Należy wezwać fachową pomoc medyczną i kontrolować tętno i oddech (jeśli ustanie praca serca i oddech, należy rozpocząć resuscytację krążeniowo-oddechową). W warunkach domowych należy podać 300-500 mg aspiryny doustnie oraz 0,4-0,8 mg nitrogliceryny podjęzykowo i natychmiast wezwać karetkę. Nie podawać nitrogliceryny przy objawach wstrząsu: pacjent blady, zlany zimnym potem. Nie wolno podawać preparatów zawierających diklofenak, odradza się podawanie glikozydów nasercowych czy jakichkolwiek innych leków (w tym nasercowych lub nadciśnieniowych). Czas od wystąpienia pierwszych objawów do momentu dostarczenia chorego do szpitala decyduje o możliwości wykonania mechanicznej reperfuzji naczynia lub podania leków trombolitycznych, co ma decydujące znaczenie dla przeżywalności i stopniauszkodzenia mięśnia sercowego.
Gdy chory trafi do szpitala i zostanie rozpoznany zawał, może liczyć na jedną z trzech metod leczenia: przezskórną angioplastykę wieńcową, podanie leków fibrynolitycznych lub wykonanie pomostawania aortalno-wieńcowego (potocznie wykonanie by-passów). Według najnowszych badań angioplastyka wieńcowa jest najlepszym rozwiązaniem dla chorego, jednakże nie każdy może liczyć na takie leczenie. Najważniejszym czynnikiem jest czas – od momentu wystąpienia dolegliwości do podjęcia tego zabiegu nie może minąć więcej niż 12 godzin. Po przekroczeniu tego czasu należy indywidualnie rozważyć słuszność tego zabiegu. Zabieg angioplastyki wieńcowej wykonuje się w pracowniach hemodynamiki oddziałów kardiologii lub kardiologii inwazyjnej. Polega on na uwidocznieniu i udrożnieniu tętnicy dozawałowej. Poprzez nakłucie w tętnicy udowej lub promieniowej wprowadza się do układu tętniczego specjalne cewniki, które po umieszczeniu w opuszce aorty pozwalają zobrazować tętnice wieńcowe serca. Wyróżniamy cewniki lewe i prawe, gdzie za pomocą lewego cewnika można podejrzeć lewą tętnicę wieńcową składającą się z dwóch głównych gałęzi, tj. gałęzi lewej zstępującej oraz gałęzi okalającej, a za pomocą prawego cewnika prawą tętnicę wieńcową. Cały proces wprowadzania cewnika monitorowany jest na monitorze RTG.
Następnie, do tętnic poprzez cewniki wprowadza się płyn kontrastujący (koronarografia), który umożliwia zaobserwowanie ich przebiegu i zmian chorobowych. W miejsce zwężenia lub zakrzepicy zawałowej wprowadza się cieniutki drucik zwany prowadnikiem wieńcowym, który przechodzi przez zmianę (zwężenie) w tętnicy. Po prowadniku wieńcowym wprowadza się w miejsce zwężenia cewnik zaopatrzony w balonik, do którego pompuje się płyn (jest to najczęściej mieszanka kontrastu z solą fizjologiczną) pod ciśnieniem od kilku do kilkunastu atmosfer. Balonik rozszerza światło zwężonego (zamkniętego) naczynia wieńcowego, normalizując w nim przepływ krwi. Poszerzenia światła naczynia za pomocą balona (bez użycia stentu) nazywa się dylatacją, natomiast gdy na cewniku z balonem znajduje się stent (jest to metalowa siateczka, która podtrzymuje rozszerzone naczynie), nazywamy dylatacją z wszczepieniem stentu. To najskuteczniejsza metoda leczenia świeżego zawału serca z uniesieniem odcinka ST. Czasami może się zdarzyć, że zabieg angioplastyki jest niemożliwy do wykonania i wtedy konieczna jest operacja pomostowania aortalno-wieńcowego (by-pass), która wiąże się z koniecznością wykonania torakotomii.
Leki fibrynolityczne to leki, które podane w odpowiednim czasie od wystąpienia zawału mogą rozpuścić skrzep w tętnicy i uratować mięsień sercowy przed martwicą. Niestety podanie tych leków jest możliwe w przypadku braku przeciwwskazań oraz oczywiście spełnienia kryterium czasowego, czyli 12 godzin od wystąpienia zawału. Ostatnią metodą jest pomostowanie aortalno-wieńcowe, które jest wskazane, gdy niemożliwe jest zastosowanie leków trombolitycznych lub wykonanie pierwotnej angioplastyki wieńcowej (głównie w przypadkach zaawansowanych zmian miażdżycowych w wielu odcinkach tętnic równocześnie).
Jak łatwo się domyślić, zawał serca niesie wiele powikłań, zarówno wczesnych, jak i późnych. Do wczesnych zaliczamy:- zgon, najczęściej w wyniku nagłego zatrzymania krążenia w mechanizmie migotania komór,
- wstrząs kardiogenny,
- poszerzenie się ogniska zawałowego (najczęściej w wyniku poszerzenia się obszaru uszkodzenia reperfuzyjnego lub wstecznego narastania zakrzepicy w zajętej tętnicy wieńcowej),
- zaburzenia rytmu serca i przewodnictwa,
- ostrą niewydolność serca z obrzękiem płuc,
- ostrą dyskinezę mięśnia sercowego (ostry tętniak serca),
- pęknięcie ściany serca (tamponada serca) lub przegrody międzykomorowej,
- pęknięcie mięśnia brodawkowatego i ostra niewydolność zastawki mitralnej.
- zakrzepica przyścienna w komorze nad obszarem zawału i inne powikłania zatorowo-zakrzepowe,
- pozawałowe zapalenie nasierdzia (łac. pericarditis epistenocardiaca),
- przewlekły tętniak serca,
- przewlekła niewydolność krążenia,
- zespół ramię-ręka,
- zespół pozawałowy Dresslera
Rokowanie w zawale zależy od rozległości zawału oraz od szybkiej interwencji kardiologicznej i braku wczesnych powikłań pozawałowych. Po zastosowaniu odpowiedniego leczenia istnieje szansa na odwrócenie zmian pozawałowych. W przypadku opóźnienia pomocy medycznej (powyżej 12 godzin) rokowanie ulega pogorszeniu i zależy od wielu czynników. Po każdym zawale należy stosować odpowiednią rehabilitację.
Leczenie zawału mięśnia sercowego
Mówiąc o leczeniu, należy omówić osobno sytuację przedszpitalną oraz leczenie szpitalne. W postępowaniu przedszpitalnym ważne jest, aby chory został ułożony w pozycji półsiedzącej (o ile jest przytomny) lub bocznej ustalonej (jeśli jest nieprzytomny). Należy wezwać fachową pomoc medyczną i kontrolować tętno i oddech (jeśli ustanie praca serca i oddech, należy rozpocząć resuscytację krążeniowo-oddechową). W warunkach domowych należy podać 300-500 mg aspiryny doustnie oraz 0,4-0,8 mg nitrogliceryny podjęzykowo i natychmiast wezwać karetkę. Nie podawać nitrogliceryny przy objawach wstrząsu: pacjent blady, zlany zimnym potem. Nie wolno podawać preparatów zawierających diklofenak, odradza się podawanie glikozydów nasercowych czy jakichkolwiek innych leków (w tym nasercowych lub nadciśnieniowych). Czas od wystąpienia pierwszych objawów do momentu dostarczenia chorego do szpitala decyduje o możliwości wykonania mechanicznej reperfuzji naczynia lub podania leków trombolitycznych, co ma decydujące znaczenie dla przeżywalności i stopnia uszkodzenia mięśnia sercowego.
Gdy chory trafi do szpitala i zostanie rozpoznany zawał, może liczyć na jedną z trzech metod leczenia: przezskórną angioplastykę wieńcową, podanie leków fibrynolitycznych lub wykonanie pomostawania aortalno-wieńcowego (potocznie wykonanie by-passów). Według najnowszych badań angioplastyka wieńcowa jest najlepszym rozwiązaniem dla chorego, jednakże nie każdy może liczyć na takie leczenie. Najważniejszym czynnikiem jest czas – od momentu wystąpienia dolegliwości do podjęcia tego zabiegu nie może minąć więcej niż 12 godzin. Po przekroczeniu tego czasu należy indywidualnie rozważyć słuszność tego zabiegu. Zabieg angioplastyki wieńcowej wykonuje się w pracowniach hemodynamiki oddziałów kardiologii lub kardiologii inwazyjnej. Polega on na uwidocznieniu i udrożnieniu tętnicy dozawałowej. Poprzez nakłucie w tętnicy udowej lub promieniowej wprowadza się do układu tętniczego specjalne cewniki, które po umieszczeniu w opuszce aorty pozwalają zobrazować tętnice wieńcowe serca. Wyróżniamy cewniki lewe i prawe, gdzie za pomocą lewego cewnika można podejrzeć lewą tętnicę wieńcową składającą się z dwóch głównych gałęzi, tj. gałęzi lewej zstępującej oraz gałęzi okalającej, a za pomocą prawego cewnika prawą tętnicę wieńcową. Cały proces wprowadzania cewnika monitorowany jest na monitorze RTG.
Następnie, do tętnic poprzez cewniki wprowadza się płyn kontrastujący (koronarografia), który umożliwia zaobserwowanie ich przebiegu i zmian chorobowych. W miejsce zwężenia lub zakrzepicy zawałowej wprowadza się cieniutki drucik zwany prowadnikiem wieńcowym, który przechodzi przez zmianę (zwężenie) w tętnicy. Po prowadniku wieńcowym wprowadza się w miejsce zwężenia cewnik zaopatrzony w balonik, do którego pompuje się płyn (jest to najczęściej mieszanka kontrastu z solą fizjologiczną) pod ciśnieniem od kilku do kilkunastu atmosfer. Balonik rozszerza światło zwężonego (zamkniętego) naczynia wieńcowego, normalizując w nim przepływ krwi. Poszerzenia światła naczynia za pomocą balona (bez użycia stentu) nazywa się dylatacją, natomiast gdy na cewniku z balonem znajduje się stent (jest to metalowa siateczka, która podtrzymuje rozszerzone naczynie), nazywamy dylatacją z wszczepieniem stentu. To najskuteczniejsza metoda leczenia świeżego zawału serca z uniesieniem odcinka ST. Czasami może się zdarzyć, że zabieg angioplastyki jest niemożliwy do wykonania i wtedy konieczna jest operacja pomostowania aortalno-wieńcowego (by-pass), która wiąże się z koniecznością wykonania torakotomii.
Leki fibrynolityczne to leki, które podane w odpowiednim czasie od wystąpienia zawału mogą rozpuścić skrzep w tętnicy i uratować mięsień sercowy przed martwicą. Niestety podanie tych leków jest możliwe w przypadku braku przeciwwskazań oraz oczywiście spełnienia kryterium czasowego, czyli 12 godzin od wystąpienia zawału. Ostatnią metodą jest pomostowanie aortalno-wieńcowe, które jest wskazane, gdy niemożliwe jest zastosowanie leków trombolitycznych lub wykonanie pierwotnej angioplastyki wieńcowej (głównie w przypadkach zaawansowanych zmian miażdżycowych w wielu odcinkach tętnic równocześnie).
Powikłania zawału serca
Jak łatwo się domyślić, zawał serca niesie wiele powikłań, zarówno wczesnych, jak i późnych. Do wczesnych zaliczamy:- zgon, najczęściej w wyniku nagłego zatrzymania krążenia w mechanizmie migotania komór,
- wstrząs kardiogenny,
- poszerzenie się ogniska zawałowego (najczęściej w wyniku poszerzenia się obszaru uszkodzenia reperfuzyjnego lub wstecznego narastania zakrzepicy w zajętej tętnicy wieńcowej),
- zaburzenia rytmu serca i przewodnictwa,
- ostrą niewydolność serca z obrzękiem płuc,
- ostrą dyskinezę mięśnia sercowego (ostry tętniak serca),
- pęknięcie ściany serca (tamponada serca) lub przegrody międzykomorowej,
- pęknięcie mięśnia brodawkowatego i ostra niewydolność zastawki mitralnej.
- zakrzepica przyścienna w komorze nad obszarem zawału i inne powikłania zatorowo-zakrzepowe,
- pozawałowe zapalenie nasierdzia (łac. pericarditis epistenocardiaca),
- przewlekły tętniak serca,
- przewlekła niewydolność krążenia,
- zespół ramię-ręka,
- zespół pozawałowy Dresslera.
Rokowanie w zawale zależy od rozległości zawału oraz od szybkiej interwencji kardiologicznej i braku wczesnych powikłań pozawałowych. Po zastosowaniu odpowiedniego leczenia istnieje szansa na odwrócenie zmian pozawałowych. W przypadku opóźnienia pomocy medycznej (powyżej 12 godzin) rokowanie ulega pogorszeniu i zależy od wielu czynników. Po każdym zawale należy stosować odpowiednią rehabilitację.
[/FONT] -
-
Charles Bronson
UFC Featherweight
Kurwa zawsze jak odpalam spoiler od Gienka to uświadamiam sobie, że to był zły pomysł
Gienek
UFC Middleweight
@Charles Bronson a tam
Gienek
UFC Middleweight
Jeśli przeżył to ktoś go poskładał, ale DiCaprio z niego nie będzie :-D
MysticBęben
UFC Lightweight
Pomyśleć, że na P.O. miałem z tego piątkę, a dziś jakbym nie wiązał, to albo spadnie, albo krew odpłynieMoże komuś się przyda:
Charles Bronson
UFC Featherweight
Noga 5 letniej dziewczynki przypadkowo postrzelona z shotguna z bliskiej odległości
cRe
UFC Strawweight
To kolano?Noga 5 letniej dziewczynki przypadkowo postrzelona z shotguna z bliskiej odległości
Charles Bronson
UFC Featherweight
cRe
UFC Strawweight
W sensie że na dole stopa?