Medyczne Patologie (+18, bardzo drastyczne!)
- Thread starter Gienek
- Start date
Anonymous
NoLife FC
Gienek
UFC Middleweight
O skarwesyn
PeSTAo
EFC Africa Middleweight
Bardzo dobre
Anonymous
NoLife FC
Do Rizin go!
Fan Dorin
Maximum FC Light Heavyweight
Właśnie zrozumiałem sens istnienia tego porąbanego tematu. Kiedy masz wszystkiego dość lub masz pretensje do świata że: praca zła / żona zła / kredyt na mieszkanie zarzyna / kac gigant... wtedy wchodzisz w Medyczne Patologie i jak ręką odjął - wszystko widzisz inaczej i doceniasz co masz (np. zdrowe dwie ręce i nogi). Dzięki @Gienek
Gienek
UFC Middleweight
Kłaniam się
, tu są same pojebane rzeczy i chore fazy
Gienek
UFC Middleweight
A mi się wydaje inaczej. Wrzucam foty systematycznie. O opisy chorób itp nie mam czasu. Jeśli chcesz coś żebym opisał to pisz
beef
KSW Featherweight
Anonymous
NoLife FC
beef
KSW Featherweight
To nie jest czasem twarz tego kolesia co mu przeszczepili i tak słynne to było ? Po nosie poznałem
Zgadza się, tu więcej: KLIKTo nie jest czasem twarz tego kolesia co mu przeszczepili i tak słynne to było ? Po nosie poznałem
Anonymous
NoLife FC
Anonymous
NoLife FC
Te płuca zajebane rakiem, czy od czego takie RTG?
Gienek
UFC Middleweight
Płucko palacza
Anonymous
NoLife FC
Ale w sensie że od palenia , już go tam coś przetacza chhyba..?
Gienek
UFC Middleweight
Od palenia smoła komuś się osadzila na płucach
Anonymous
NoLife FC
Kiedy bliźni sugerują nam czasem, iż "upadliśmy na głowę", "zbyt mocno się w głowę uderzyliśmy" lub też "szukamy guza", nie mają raczej na myśli rzeczywistego upadku lub przeczesywania naszej fryzury w poszukiwaniu odkształceń. Niewielu pewnie też zastanawia się, czym naprawdę grozi fizyczny upadek i uderzenie w czaszkę, lub dlaczego reagujemy na cios zwiększeniem stopnia "zguzienia". A tymczasem urazy czaszki i okolicy głowy, to jedne z najbardziej niebezpiecznych urazów. Aby móc opowiedzieć, co też może nam się przytrafić, gdy dosłownie "uderzymy się w głowę", musimy zacząć od odrobiny anatomii.
Budowa naszej głowy (w tzw. ooooooooogromnym skrócie)
Kość klinowa ma na swojej powierzchni zagłębienie - tzw. siodełko tureckie, w którym mieści się przysadka mózgowa.
Mózg otoczony jest tzw. oponami, będącymi błonami z tkanki łącznej. Sam mózg zbudowany jest z tzw. substancji białej i substancji szarej (zbudowanej głownie z komórek nerwowych i nazywanej korą mózgową). Mózg dzieli się na dwie półkule, móżdżek i pień mózgowy. Półkule mózgowe łączy ze sobą spoidło wielkie. Pofałdowania kory mózgowej nazywane są zakrętami mózgowymi. Między zakrętami znajdują się rowki. Półkule dzielą się na płaty mózgowe: czołowe, ciemieniowe, skroniowe i potyliczne.
Mózg osłaniają trzy warstwy opon mózgowych (licząc od "zewnątrz": opona twarda, pajęcza, naczyniowa), przedzielone przestrzeniami zawierającymi płyn mózgowy. Opona twarda to szara błona ściśle przylegająca do wewnętrznej powierzchni czaszki. Przestrzeń pomiędzy oponą twardą a czaszką nazywana jest nadtwardówkową. Przestrzeń pomiędzy opona twarda a mózgiem, to jak się łatwo domyślić przestrzeń podtwardówkowa. Mózg otaczają jeszcze dwie przezroczyste opony: wewnętrzna naczyniówka i zewnętrzna pajęczynówka.
Krew dociera do czaszki za pomocą dwóch tętnic szyjnych i dwóch tętnic kręgowych. Krew do mózgu prowadzą trzy pary tętnic mózgowych: przednia, środkowa i tylna, oraz tętnice kręgowe.
Rodzaje urazów
Rys. - "Linia kapeluszowa " Źródło: S. Raszeja "Medycyna sądowa"
Urazu głowy możemy nabawić się w najprzeróżniejszy sposób. Możemy zostać uderzeni jakimś przedmiotem, sami możemy uderzyć o coś głową, ale także możemy wykonać zbyt gwałtowny ruch, który spowodować może nagłą zmianę ciśnienia śródczaszkowego. Inny podział to urazy otwarte, gdy dochodzi do powstania otworów lub szczelin w pokrywie czaszkowej i zamknięte, gdy obrażenia nie powodują przerwania pokrywy kostnej.
Aby ocenić, czy uraz powstał na skutek uderzenia, czy też upadku, wykorzystuje się tzw. zasadę "linii kapeluszowej". Uznaje się, iż obrażenia powyżej tej linii nie powstają (lub powstają tylko wyjątkowo) w wyniku upadku. Natomiast obrażenia w linii kapeluszowej i poniżej są najczęściej wynikiem uderzenia głowy o twarde podłoże.
Rys. - "Mechanizm nabijania guza " Źródło: DiMayo "Medycyna sądowa"
W wyniku uderzenia, oprócz wszelakiego rodzaju ran głowy, grozić nam może:
Nabicie sobie tzw. guza.
Kiedy przedmiot uderza o kość czaszki, ta odkształca się, powodując uwypuklenie kości wokół miejsca kontaktu.
Złamanie kości czaszki
To czy w wyniku zbyt bliskiego kontaktu z "ciałem obcym" nasze kości czaszki ulegną złamaniu zależy od ich grubości, grubości skóry głowy i gęstości włosów, oczywiście od rodzaju przedmiotu oraz szybkości uderzenia. Do złamania kości czaszki może dojść już przy upadku osoby z wysokości 180 cm. Jeśli uderzy np. tyłem głowy o podłoże.
Jeżeli narzędzie będące przyczyna urazu jest raczej wąskie (do 20 cm2) i tępokrawędziste, a cios był silny, dochodzi do tzw. włamania (infractio), czyli uszkodzenia kości sklepienia czaszki poprzez ich odłamanie, wbicie.
Bardzo często taki fragmenty maja kształt mocno zbliżony do kształtu powierzchni narzędzia, która zadano cios. Przykładem może być silny cios młotkiem. Czasem w taka ranę wklinowane są włosy ofiary. Nie ma za to rozchodzących się promieniście od miejsca włamania pęknięć.
Kiedy uderzamy w czaszkę narzędziem szerszym (np. deską), mogą powstać złamania wskutek wgięcia blaszki wewnętrznej do środka w momencie spłaszczenia kości. Pęknięcia wówczas występują najczęściej w miejscach najmniej odpornych lub wzdłuż linii promieniście rozchodzących się od miejsca urazu. Przy sile działającej z jednej strony (np. upadku z wysokości) możemy czasem zaobserwować również linie pęknięcia "w poprzek" linii promienistych, tzw. "układ koła ze szprychami".
Najczęściej spotykanym przypadkiem złamania jest złamanie kości podstawy czaszki. Prawie każdy uraz szczytu czaszki powoduje uszkodzenie kości podstawy.
Charakteryzuje się występowaniem drobnych wybroczyn krwawych w korze mózgu i istocie białej. W obrębie kory mózgu są widoczne obszary krwotoku i martwicy. Stłuczenia najczęściej występują w płatach czołowych i skroniowych, rzadziej na powierzchniach bocznych. Tylko wyjątkowo występują u dzieci.
Krwiak nadtwardówkowy (haematoma epidulare)
Rys. - "Krwiak nadtwardówkowy " Źródło: DiMayo "Medycyna sądowa"
Zawsze jest wynikiem urazów i bardzo często towarzyszy złamaniom kości. Rzadko występują u osób starszych i bardzo młodych. Uderzenie powoduje oderwanie opony od kości czaszki. Krwawienie pochodzi od uszkodzonych naczyń opony, najczęściej jest to tętnica oponowa środkowa. Ofiara traci przejściowo przytomność po urazie. Po kilku lub kilkunastu (a nawet - dziestu) godzinach występuje ponowna utrata przytomności, a ucisk mózgu przez narastający krwiak powoduje zgon.
Czasem początkowe zaburzenia czynności środkowego układu nerwowego spowodowane krwiakiem przypominają stan upojenia alkoholowego.
Po pewnym czasie przychodzi uczucie senności, przechodzące w stan utraty świadomości i głębokiej śpiączki.
Krwiaki nadtwardówkowe zazwyczaj występują jednostronnie w postaci cienkich krążków.
Rys. - "Mechanizm powstawania krwiaka nadtwardówkowego" Źródło: A. Jakliński "Medycyna sądowa"
Krwiak podtwardówkowy (haematoma subdurale)
Występuje trzykrotnie częściej niż krwiak nadoponowy i jest najczęstszym powodem zgonu przy urazach głowy. Krwotok wypełnia przestrzeń międzyoponową, a pochodzi z naczyń żylnych opon. Jest prawie wyłącznie następstwem urazu. Jest jednostronny i nie narasta szybko. Rozprzestrzenia się od razu na dużej powierzchni. Czasami może wystąpić po nawet niezbyt silnym urazie. Powoduje przemieszczenie półkul mózgu i spłaszczenie pofałdowania przeciwległej półkuli na skutek nacisku na oponę twardą i kość.
Wolno narastające krwawienie może doprowadzić do powstania przewlekłego krwiaka podtwardówkowego, którego objawy mogą wystąpić nawet po 3 miesiącach od chwili urazu.
Jeżeli krwiak jest jednostronny, to po tej samej stronie występuje rozszerzenie się źrenicy oka.
Rys. - "Mechanizm powstawania krwiaka podtwardówkowego" Źródło: A. Jakliński "Medycyna sądowa"
Krwiak podpajęczynówkowy (haematoma subarachnoidealis)
Obejmuje warstwy opon miękkich, wnikając w przestrzeń pomiędzy oponą pajęczą i naczyniówką. Powstaje na skutek urazu i często łączy się ze stłuczeniem mózgu. Jeśli jednak obejmuje podstawę mózgu jest raczej następstwem zmian chorobowych. Może być jednak spowodowany także uszkodzeniem tętnic szyjnych, kręgowych i podstawnych. Krwiak może występować w postaci ogniskowej lub (najczęściej) rozlanej - obejmującej obie półkule.
Krwiak może powstać także pośmiertnie, na skutek procesów gnilnych lub przy wyjmowaniu mózgu podczas sekcji.
Wstrząśnienie mózgu lub pnia mózgu (commotio cerebri s. trunci cerebri)
Powstaje na skutek urazu lub nagłego gwałtownego szarpnięcia. Jest zespołem objawów pourazowych: utraty przytomności, nudnościami, oraz amnezją dotyczącą samego zdarzenia i poprzedzających okoliczności. Nie jest raczej śmiertelne (chyba że prowadzi do obrzęku mózgu).
Obrzęk mózgu
Jest następstwem poważniejszych obrażeń mózgoczaszki. Powoduje go niedotlenienie tkanki mózgowej. Zaburzone krążenie, przesunięcie elektrolitów powoduje zatrzymanie wody w pozakomórkowych obszarach tkanki mózgowej. Póki jest miejscowy, nie jest niebezpieczny. Jednak rozległy obrzęk mózgu może doprowadzić do śmierci. Ciężkie obrzmienie mózgu może wystąpić już po 20 minutach od urazu. Najbardziej narażoną grupą wiekową są dzieci.
Objawy wystąpienia obrzęku mózgu to: ból głowy, zwolnienie czynności serca, nudności i wymioty, podwyższone ciśnienie tętnicze, zaburzenia świadomości, śpiączka, a w rezultacie niewydolność krążeniowo-oddechowa i zgon.
Rys. - "Zmiany w EEG w zależności od pogłebiania się stanu śpiączki " Źródło: T. Marcinkowski "Medycyna sądowa dla prawników "
Jak więc widać na nasza głowę spaść mogą problemy nie tylko w przenośni. Pamiętajmy o tym, idąc np. na rower bez kasku...
A co do wytrzymałości w praktyce, to czacha sporo "wytrzymie" :
Budowa naszej głowy (w tzw. ooooooooogromnym skrócie)
- kość czołowa
- kość ciemieniowa
- kość skroniowa
- kość potyliczna
- kość jarzmowa
- kość nosowa
- szczęka
- żuchwa
Kość klinowa ma na swojej powierzchni zagłębienie - tzw. siodełko tureckie, w którym mieści się przysadka mózgowa.
Mózg otoczony jest tzw. oponami, będącymi błonami z tkanki łącznej. Sam mózg zbudowany jest z tzw. substancji białej i substancji szarej (zbudowanej głownie z komórek nerwowych i nazywanej korą mózgową). Mózg dzieli się na dwie półkule, móżdżek i pień mózgowy. Półkule mózgowe łączy ze sobą spoidło wielkie. Pofałdowania kory mózgowej nazywane są zakrętami mózgowymi. Między zakrętami znajdują się rowki. Półkule dzielą się na płaty mózgowe: czołowe, ciemieniowe, skroniowe i potyliczne.
Mózg osłaniają trzy warstwy opon mózgowych (licząc od "zewnątrz": opona twarda, pajęcza, naczyniowa), przedzielone przestrzeniami zawierającymi płyn mózgowy. Opona twarda to szara błona ściśle przylegająca do wewnętrznej powierzchni czaszki. Przestrzeń pomiędzy oponą twardą a czaszką nazywana jest nadtwardówkową. Przestrzeń pomiędzy opona twarda a mózgiem, to jak się łatwo domyślić przestrzeń podtwardówkowa. Mózg otaczają jeszcze dwie przezroczyste opony: wewnętrzna naczyniówka i zewnętrzna pajęczynówka.
Krew dociera do czaszki za pomocą dwóch tętnic szyjnych i dwóch tętnic kręgowych. Krew do mózgu prowadzą trzy pary tętnic mózgowych: przednia, środkowa i tylna, oraz tętnice kręgowe.
Rodzaje urazów
Rys. - "Linia kapeluszowa " Źródło: S. Raszeja "Medycyna sądowa"
Urazu głowy możemy nabawić się w najprzeróżniejszy sposób. Możemy zostać uderzeni jakimś przedmiotem, sami możemy uderzyć o coś głową, ale także możemy wykonać zbyt gwałtowny ruch, który spowodować może nagłą zmianę ciśnienia śródczaszkowego. Inny podział to urazy otwarte, gdy dochodzi do powstania otworów lub szczelin w pokrywie czaszkowej i zamknięte, gdy obrażenia nie powodują przerwania pokrywy kostnej.
Aby ocenić, czy uraz powstał na skutek uderzenia, czy też upadku, wykorzystuje się tzw. zasadę "linii kapeluszowej". Uznaje się, iż obrażenia powyżej tej linii nie powstają (lub powstają tylko wyjątkowo) w wyniku upadku. Natomiast obrażenia w linii kapeluszowej i poniżej są najczęściej wynikiem uderzenia głowy o twarde podłoże.
Rys. - "Mechanizm nabijania guza " Źródło: DiMayo "Medycyna sądowa"
W wyniku uderzenia, oprócz wszelakiego rodzaju ran głowy, grozić nam może:
Nabicie sobie tzw. guza.
Kiedy przedmiot uderza o kość czaszki, ta odkształca się, powodując uwypuklenie kości wokół miejsca kontaktu.
Złamanie kości czaszki
To czy w wyniku zbyt bliskiego kontaktu z "ciałem obcym" nasze kości czaszki ulegną złamaniu zależy od ich grubości, grubości skóry głowy i gęstości włosów, oczywiście od rodzaju przedmiotu oraz szybkości uderzenia. Do złamania kości czaszki może dojść już przy upadku osoby z wysokości 180 cm. Jeśli uderzy np. tyłem głowy o podłoże.
Jeżeli narzędzie będące przyczyna urazu jest raczej wąskie (do 20 cm2) i tępokrawędziste, a cios był silny, dochodzi do tzw. włamania (infractio), czyli uszkodzenia kości sklepienia czaszki poprzez ich odłamanie, wbicie.
Bardzo często taki fragmenty maja kształt mocno zbliżony do kształtu powierzchni narzędzia, która zadano cios. Przykładem może być silny cios młotkiem. Czasem w taka ranę wklinowane są włosy ofiary. Nie ma za to rozchodzących się promieniście od miejsca włamania pęknięć.
Kiedy uderzamy w czaszkę narzędziem szerszym (np. deską), mogą powstać złamania wskutek wgięcia blaszki wewnętrznej do środka w momencie spłaszczenia kości. Pęknięcia wówczas występują najczęściej w miejscach najmniej odpornych lub wzdłuż linii promieniście rozchodzących się od miejsca urazu. Przy sile działającej z jednej strony (np. upadku z wysokości) możemy czasem zaobserwować również linie pęknięcia "w poprzek" linii promienistych, tzw. "układ koła ze szprychami".
Najczęściej spotykanym przypadkiem złamania jest złamanie kości podstawy czaszki. Prawie każdy uraz szczytu czaszki powoduje uszkodzenie kości podstawy.
- Złamania zawiasowe przebiegają w poprzek podstawy czaszki i dzielą ją na części. Są skutkiem przeważnie uderzenia w bok głowy, rzadziej w podbródek.
- Złamania okrężne otaczają otwór wielki czaszki. Mogą być spowodowane uderzeniem w podbródek, szczyt czaszki (głowa jest "nabijana" na kręgosłup, lub upadku na pośladki.
- Złamania przechodzące mogą wystąpić u bardzo małych dzieci i niemowląt, kiedy masywny obrzęk mózgu może spowodować rozejście się szwów.
- Złamania typu contr-coup powstają po przeciwnej stronie od miejsca uderzenia.
Charakteryzuje się występowaniem drobnych wybroczyn krwawych w korze mózgu i istocie białej. W obrębie kory mózgu są widoczne obszary krwotoku i martwicy. Stłuczenia najczęściej występują w płatach czołowych i skroniowych, rzadziej na powierzchniach bocznych. Tylko wyjątkowo występują u dzieci.
- Stłuczenia powstałe po stronie uderzenia, nie występują zbyt często i są spowodowane odkształceniem kości czaszki.
- Pośrednie stłuczenia mózgu, występujące tylko przy upadkach, charakteryzują się występowaniem krwotoków w głębokich obszarach mózgu (np. pniu mózgu).
- Gliding Contusions, czyli ogniska krwotoczne w korze mózgowej i leżącej poniżej istocie białej zlokalizowane w grzbietowych obszarach półkul występują najczęściej przy wypadkach komunikacyjnych.
- Stłuczenia typu contr-coup
Obrażenia są mniejsze (lub nie ma ich wcale) po stronie której nastąpił uraz, za to o wiele wyraźniejsze po przeciwległej stronie na osi działania siły. Spowodowane są siłami rozciągającymi, powstającymi w czaszce w chwili odbicia głowy po uderzeniu. Mózg przemieszcza się zgodnie z działaniem siły urazu, co powoduje wytworzenie się podciśnienia w szczelinie międzyoponowej po stronie przeciwnej w chwili powrotu mózgu na właściwe miejsce. Stłuczenia te prawie zawsze powstają w wyniku upadku. O ciekawe, przy upadku na twarz nie występuje stłuczenie płatów potylicznych.
Krwiak nadtwardówkowy (haematoma epidulare)
Rys. - "Krwiak nadtwardówkowy " Źródło: DiMayo "Medycyna sądowa"
Zawsze jest wynikiem urazów i bardzo często towarzyszy złamaniom kości. Rzadko występują u osób starszych i bardzo młodych. Uderzenie powoduje oderwanie opony od kości czaszki. Krwawienie pochodzi od uszkodzonych naczyń opony, najczęściej jest to tętnica oponowa środkowa. Ofiara traci przejściowo przytomność po urazie. Po kilku lub kilkunastu (a nawet - dziestu) godzinach występuje ponowna utrata przytomności, a ucisk mózgu przez narastający krwiak powoduje zgon.
Czasem początkowe zaburzenia czynności środkowego układu nerwowego spowodowane krwiakiem przypominają stan upojenia alkoholowego.
Po pewnym czasie przychodzi uczucie senności, przechodzące w stan utraty świadomości i głębokiej śpiączki.
Krwiaki nadtwardówkowe zazwyczaj występują jednostronnie w postaci cienkich krążków.
Rys. - "Mechanizm powstawania krwiaka nadtwardówkowego" Źródło: A. Jakliński "Medycyna sądowa"
Krwiak podtwardówkowy (haematoma subdurale)
Występuje trzykrotnie częściej niż krwiak nadoponowy i jest najczęstszym powodem zgonu przy urazach głowy. Krwotok wypełnia przestrzeń międzyoponową, a pochodzi z naczyń żylnych opon. Jest prawie wyłącznie następstwem urazu. Jest jednostronny i nie narasta szybko. Rozprzestrzenia się od razu na dużej powierzchni. Czasami może wystąpić po nawet niezbyt silnym urazie. Powoduje przemieszczenie półkul mózgu i spłaszczenie pofałdowania przeciwległej półkuli na skutek nacisku na oponę twardą i kość.
Wolno narastające krwawienie może doprowadzić do powstania przewlekłego krwiaka podtwardówkowego, którego objawy mogą wystąpić nawet po 3 miesiącach od chwili urazu.
Jeżeli krwiak jest jednostronny, to po tej samej stronie występuje rozszerzenie się źrenicy oka.
Rys. - "Mechanizm powstawania krwiaka podtwardówkowego" Źródło: A. Jakliński "Medycyna sądowa"
Krwiak podpajęczynówkowy (haematoma subarachnoidealis)
Obejmuje warstwy opon miękkich, wnikając w przestrzeń pomiędzy oponą pajęczą i naczyniówką. Powstaje na skutek urazu i często łączy się ze stłuczeniem mózgu. Jeśli jednak obejmuje podstawę mózgu jest raczej następstwem zmian chorobowych. Może być jednak spowodowany także uszkodzeniem tętnic szyjnych, kręgowych i podstawnych. Krwiak może występować w postaci ogniskowej lub (najczęściej) rozlanej - obejmującej obie półkule.
Krwiak może powstać także pośmiertnie, na skutek procesów gnilnych lub przy wyjmowaniu mózgu podczas sekcji.
Wstrząśnienie mózgu lub pnia mózgu (commotio cerebri s. trunci cerebri)
Powstaje na skutek urazu lub nagłego gwałtownego szarpnięcia. Jest zespołem objawów pourazowych: utraty przytomności, nudnościami, oraz amnezją dotyczącą samego zdarzenia i poprzedzających okoliczności. Nie jest raczej śmiertelne (chyba że prowadzi do obrzęku mózgu).
Obrzęk mózgu
Jest następstwem poważniejszych obrażeń mózgoczaszki. Powoduje go niedotlenienie tkanki mózgowej. Zaburzone krążenie, przesunięcie elektrolitów powoduje zatrzymanie wody w pozakomórkowych obszarach tkanki mózgowej. Póki jest miejscowy, nie jest niebezpieczny. Jednak rozległy obrzęk mózgu może doprowadzić do śmierci. Ciężkie obrzmienie mózgu może wystąpić już po 20 minutach od urazu. Najbardziej narażoną grupą wiekową są dzieci.
Objawy wystąpienia obrzęku mózgu to: ból głowy, zwolnienie czynności serca, nudności i wymioty, podwyższone ciśnienie tętnicze, zaburzenia świadomości, śpiączka, a w rezultacie niewydolność krążeniowo-oddechowa i zgon.
Rys. - "Zmiany w EEG w zależności od pogłebiania się stanu śpiączki " Źródło: T. Marcinkowski "Medycyna sądowa dla prawników "
Jak więc widać na nasza głowę spaść mogą problemy nie tylko w przenośni. Pamiętajmy o tym, idąc np. na rower bez kasku...
A co do wytrzymałości w praktyce, to czacha sporo "wytrzymie" :
PeSTAo
EFC Africa Middleweight
Pierwsze - uhuhu