HubiSSJ3
UFC Heavyweight
Wreszcie ładnie piszecie w sercowym 
Mam mały dylemacik. Poznałem ostatnio dziewczyne, pisałem z nią, ale jakoś byłem daleko i nie miałem motywacji, żeby pisać (wiedziałem,że przez najbliższe 3 tygodnie i tak się nie dam rady spotkać) i teraz myślę, czy warto się odezwać skoro na tyle się urwał kontakt? Fajnie mi się pisało, bo znalazłem wspólny niepospolity temat, który mnie urzekł i nie wiem co robić. Jestem z gatunku tych, ze jak teraz napiszę i dostanę zlewkę, to się wkurwię i nie będzie mi się chciało utrzymywać kontaktów z nowymi laskami przez miesiąc.
Mam mały dylemacik. Poznałem ostatnio dziewczyne, pisałem z nią, ale jakoś byłem daleko i nie miałem motywacji, żeby pisać (wiedziałem,że przez najbliższe 3 tygodnie i tak się nie dam rady spotkać) i teraz myślę, czy warto się odezwać skoro na tyle się urwał kontakt? Fajnie mi się pisało, bo znalazłem wspólny niepospolity temat, który mnie urzekł i nie wiem co robić. Jestem z gatunku tych, ze jak teraz napiszę i dostanę zlewkę, to się wkurwię i nie będzie mi się chciało utrzymywać kontaktów z nowymi laskami przez miesiąc.
Ja się już NA SZCZĘSCIE nie bawię w żadne miłości i - mam nadzieję oraz przekonanie graniczące z pewnością- że już nigdy nie będę bawił. Z ostatnią dziewczyną skończyło się 8 lat temu i teraz oddycham z ulgą każdego dnia, że nam nie wyszło. Nie potrzebuję dziewczyny, dla której byłbym "tym jedynym, ukochanym i wspaniałym". Nie potrzebuję syna, który miałby mnie podziwiać i mówić: "Patrz tatusiu, mam podobną gębę do twojej!" Tak samo jak nie potrzebuję zasadzić drzewa ani zbudować domu- mogę zamieszkać w kempingu i radować się każdym dniem. No problem. Samotność? Jakie to uczucie? Bo nie pamiętam... tak samo jak nie pamiętam, co to znaczy się nudzić. Ja nigdy nie jestem samotny i nigdy się nie nudzę. Żyję dokładnie tak jak chcę. Nigdy nie pozwolę kobiecie- czy też również jakiemuś mężczyźnie- mieć wpływ na moje działania i ingerować w moje zamierzenia. No chyba, że się zgodzę z jakąś myślą, to mogę i podziękować za radę. Lubię przebywać wśród ludzi, ale nie muszę. Mogę zorganizować wypad w góry dla pięciu osób, mogę też wybrać się sam na całodniową wędrówkę. Moja szklanka jest zawsze w połowie pełna a nie pusta (hmm, a nie lubiłem zbytnio tego powiedzenia...)
Dla mnie to gra niewarta świeczki i zupełnie zbędna. Jeśli ktoś rzeczywiście ma wspaniałą rodzinę, gdzie wszyscy się kochają a nie obrzucają błotem i zdradzają, to szczerze gratuluję- może byłbym nawet skłonny powiedzieć, że jest to bardziej wartościowe i głębsze życie niż to, które ja prowadzę. Ale często widzę, że to życie zdeka *ujowe dla każdego. Ja mam inny pomysł na siebie. A jak bym chciał komuś pomóc, to mogę sobie wybrać komu, a nie np. swojemu dziecku, które przykładowo okazało się być z*ebaną osobą, no ale jest moje 
.
A skoro już wywołałem Morta:
Tak czy siak, życzę każdemu szczęśliwego związku i by plusy przeważyły minusy.
Ja też właśnie powoli wracam do formy 
