na przykład Petro Poticznyj z Kanady i Jarosław Pełeńśkyj ze Stanów Zjednoczonych piszą w swoich pracach o wzajemnych polsko-ukraińskich rzeziach. Głoszone teorie stanowią swego rodzaju dezinformację mającą na celu „wybielenie” OUN i UPA i uniknięcie odpowiedzialności za zbrodnie popełnione na Wołyniu, a które dotknęły nie tylko ludność polską, ale także ukraińską. – Władysław Filar,
Tragedia Wołynia – przebieg, skutki, źródła w:
Czesław Partacz,
Bogusław Polak,
Waldemar Handke (red.),
Wołyń i Małopolska Wschodnia 1943-1944, Koszalin-Leszno 2004,
ISBN 83-921389-0-2, s. 10.
83]
Ihor Iljuszyn,
UPA i AK. Konflikt w Zachodniej Ukrainie (1939–1945), Wydawca:
Związek Ukraińców w Polsce, Warszawa 2009,
ISBN 978-83-928483-0-1, s. 10, 15, 20-21, 23, 28, 37.
Andrzej Leon Sowa, recenzja książek:
Polśko-ukrajinśki stosunki w 1942–1947 rokach u dokumentach OUN ta UPA, Wołodymyr Wiatrowycz oraz Wołodymyr Wiatrowycz (red.),
Druha polśko-ukrajinśka wijna 1942–1947, [w:] „Pamięć i Sprawiedliwość”, nr 21, s. 459.
PRZYPISYZamknij
[39] Ivan Katchanovski,
Terrorists or National Heroes? Politics of the OUN and the UPA in Ukraine, s.
View attachment 46685
View attachment 46684
Ciekawe, że nigdy od moich oponentów nie wymagasz by udowodnili swoje wysrywy na temat Ukraińców. Hipokryzja?